Vertrek een de Ferme de la Géronne en neem de bergpaadjes, die een adembenemend uitzicht over de streek beiden.

Deze oude route illustreert drie grenzen, op het vlak van de hydrografie, de religie en het ecosysteem.

Als je uit Chêne vertrekt, bevind je je immers in het hydrografisch bekken van de Rijn. Het water van de Géronne, de rivier die het dorp doorkruist, vloeit naar de Sûre in Volaiville, 3 km stroomafwaarts. De Moezel en daarna de Rijn voeren het vervolgens naar de Zeeuwse delta in Nederland. Twee keer steek je de rijksweg tussen Neufchâteau en Martelange over. En daarmee steek je ook meteen de grens met het Maasbekken. Ook het water van het beekje waar je over stapt, vloeit naar de Noordzee in Zeeland, maar dan via de Mandebras, de Rulles en de Maas.

De naam Géronne komt trouwens van het Gallische equoranda, wat “heilige grens” betekent. Ze bakent immers de bisdommen van Luik en Trier af.

Aan het begin en het eind van de route doorkruis je tot slot het “Plateau Herbager d’Ardenne Centrale”, een groot ecosysteem dat door menselijke activiteit -en hoofdzakelijk de landbouw- in deze ecologische streek werd gevormd, terwijl het midden van de route je naar de eerste bevolking van het groot massief van het bos van Anlier voert. Dit volledig andere ecosysteem wordt beheerd door de bosbouwers.