Als je het natuurreservaat van Quatre-Ponts afloopt, kom je aan bij de gelijknamige molen die nu is verdwenen.Het natte grasland van “Les Quatres-Ponts” maakt deel uit van een groot geheel van dalen in het stroomgebied van de Haute-Sûre die door Natagora werden verheven tot natuurreservaten. Deze percelen die de biodiversiteit moeten beschermen zijn met elkaar verbonden via een netwerk van waterlopen die zijn beschermd via het Natura2000-decreet.Dit bevordert de verplaatsing en genetische vermenging van de vogelpopulatie, insecten enz. Ook de hagen, bosjes en bloemrijke wegkanten die deze wandeling kleuren, dragen bij tot de goede werking van dit ecologische netwerk.De 2,6ha reservaat van de “Quatre-Ponts” herbergt onder meer de parelmoervlinder en de blauwe vuurvlinder, twee symbolische Ardense vlinders die in Europa zijn bedreigd omdat hun habitat verdwijnt. Hun rupsen groeien immers enkel als ze de bladeren van de adderwortel, een plant die in natte graslanden groeit, eten.

Breng via de oude molen van Longpré en het dorp Lescheret, een bezoek aan Volaiville met zijn twee natuurreservaten en twee molens.Op deze route kom je vier oude molens tegen. De Moulin de Chêne, waarvan de eerste sporen in de archieven dateren van 1586, ligt op 200 meters van het startpunt. De molen van Longpré ligt 1,5 km verderop en werd gebouwd in 1852. Vandaag is het een kunstgalerie. Bij aankomst in het dorp Volaiville ontdek je de « kleine molen » en je verlaat het dorp langs de « grote molen ». Deze is waarschijnlijk recenter dan de eerste. De kelders dateren uit de 15de eeuw. De wieken van deze molens zetten vroeger graanstenen, oliepersen en zaagmachines in gang.Vóór en na Volaiville krijg je een uitzicht over het natuurreservaat van de Géronne. Eigenaar Natagora werkte een beheersplan uit in samenwerking met de lokale landbouwers. Rustieke koeien of paarden grazen op deze natte grasland om hun herbebossing te vermijden en er zo voor te zorgen dat een opmerkelijke en bedreigde fauna en flora weer kan bloeien.Voor je in het dal aankomt in Chêne biedt het gehucht Jalifè op 503 meter hoogte een panorama dat typisch is voor de Centrale Ardennen: weilanden, bosjes en valleitjes.

Vertrek een de Ferme de la Géronne en neem de bergpaadjes, die een adembenemend uitzicht over de streek beiden.Deze oude route illustreert drie grenzen, op het vlak van de hydrografie, de religie en het ecosysteem.Als je uit Chêne vertrekt, bevind je je immers in het hydrografisch bekken van de Rijn. Het water van de Géronne, de rivier die het dorp doorkruist, vloeit naar de Sûre in Volaiville, 3 km stroomafwaarts. De Moezel en daarna de Rijn voeren het vervolgens naar de Zeeuwse delta in Nederland. Twee keer steek je de rijksweg tussen Neufchâteau en Martelange over. En daarmee steek je ook meteen de grens met het Maasbekken. Ook het water van het beekje waar je over stapt, vloeit naar de Noordzee in Zeeland, maar dan via de Mandebras, de Rulles en de Maas.De naam Géronne komt trouwens van het Gallische equoranda, wat “heilige grens” betekent. Ze bakent immers de bisdommen van Luik en Trier af.Aan het begin en het eind van de route doorkruis je tot slot het “Plateau Herbager d’Ardenne Centrale”, een groot ecosysteem dat door menselijke activiteit -en hoofdzakelijk de landbouw- in deze ecologische streek werd gevormd, terwijl het midden van de route je naar de eerste bevolking van het groot massief van het bos van Anlier voert. Dit volledig andere ecosysteem wordt beheerd door de bosbouwers.

Vaux-sur-Sûre is de streek van duizenden bronnen en legenden! De Sûre vormt haar kronkels door de wijden en bruggen. Het vrolijke geluid van deze rivier zal u gedurende een groot gedeelte van de wandeling begeleiden.

Wandeling door het hart van een rijke fauna en flora, naaldbossen en levende hagen.Via de aangestampte paden van deze wandeling ontdek je het mozaïek van typische landschappen van de landbouw- en bosbouwactiviteiten van de landelijke Ardennen.De zones bestemd voor de productie (naald- en loofbossen, boomkwekerijen, weiden) liggen in een netwerk van levende hagen, sleedoorn- of wilgenstruiken en beekjes omzoomd door alluviale weiden.In het midden van het parcours doorkruist de route het Bois-brûlé. Dit gemeentelijke bos heeft een opmerkelijk biologisch rijkdom. Hier vind je 44 soorten dagvlinders en een heel gevarieerde flora met onder meer 3 soorten orchideeën. Enkele van de vele nestbouwende vogels zijn de wespendief, de havik, de klapekster, de tortel en de houtsnip.Er werden maatregelen getroffen om dit rijkdom te beschermen, zoals laat en wisselend maaien en het behoud van brede, open wegen zodat de zon tot aan de grond geraakt.

Ontdek bezienswaardige perebomen en hagen in de voetsporen van de Kelten !Wie deze wandeling maakt, betreedt vast dezelfde grond die ook de Ardense Kelten onder hun voeten voelden !Je loopt hier immers rond de plaats van een Keltisch kerkhof. Het archeologisch materiaal dat er werd ontdekt, hoort bij het opmerkelijkste van de Belgische Ardennen. Hoewel de site nu niet meer zichtbaar is, vertelt een bord je er meer over.Onderweg zul je vast ook opmerkelijke bomen en hagen hebben gezien, zoals perebomen. Het fruit van deze boom van hier werd al door de Kelten gegeten.In de Musée des Celtes in Libramont vind je een publicatie over de opgravingen op deze plaats en bij het VVV-kantoor van Léglise.